opened image

Konfiguracja serwerów plików w sieciach lokalnych na Windows i Linux

Aby skutecznie zarządzać informacjami i współpracować z dokumentami w nowoczesnych sieciach komputerowych, nie można obejść się bez serwerów plików, które są nieodłączną częścią tego procesu i zapewniają centralne przechowywanie danych. Dzięki wykorzystaniu serwerów plików duża liczba użytkowników uzyskuje zorganizowany, uproszczony dostęp do różnych zasobów w sieciach lokalnych, niezależnie od tego, czy jest to małe biuro, czy duża korporacja, co ułatwia wymianę plików i zwiększa bezpieczeństwo danych. System, będąc uniwersalnym dla systemów operacyjnych, niezależnie od wymagań biznesowych i umiejętności administratora, pozwala na wybór najbardziej odpowiedniej platformy, czy to Linux, czy Windows.

W tym artykule omówimy, jak skonfigurować serwer plików na Windows i Linux. Każdy z tych systemów ma swoje zalety i cechy, a znajomość tego, jak prawidłowo skonfigurować serwer plików, pomoże Ci zoptymalizować procesy przechowywania i wymiany danych w Twojej sieci lokalnej.

 

Zalety serwera plików

 

Zanim przejdziemy do konfiguracji, omówmy krótko, jakie korzyści może przynieść serwer plików:

  1. Centralne zarządzanie: Wszystkie dane są przechowywane w jednym miejscu, co pozwala administratorom łatwo zarządzać dostępem, ustawieniami bezpieczeństwa i kopiami zapasowymi.
  2. Osobność czasu i zasobów: Dzięki wspólnemu dostępowi do plików użytkownicy mogą łatwo dzielić się danymi, eliminując potrzebę wysyłania plików e-mailem lub korzystania z zewnętrznych nośników.
  3. Bezpieczeństwo danych: Serwer plików pozwala na skonfigurowanie surowych zasad dostępu, ograniczając prawa do przeglądania, edytowania lub usuwania danych. Pomaga to zminimalizować ryzyko przypadkowej utraty ważnych dokumentów.
  4. Kopie zapasowe: Centralne przechowywanie ułatwia tworzenie kopii zapasowych danych, co jest szczególnie ważne w przypadku awarii systemu lub problemów sprzętowych.
  5. Elastyczność ustawień: Nowoczesne systemy operacyjne oferują wiele możliwości konfiguracji serwerów plików, co pozwala na tworzenie rozwiązań dla najbardziej różnorodnych zadań i typów użytkowników.

Następnie dokładniej omówimy, jak skonfigurować serwer plików na głównych systemach operacyjnych, takich jak Linux i Windows.

 

Konfiguracja w systemie operacyjnym Windows

 

Krok 1: Wybór wersji systemu operacyjnego

Windows Server najlepiej nadaje się dla dużych organizacji i wysoko obciążonych sieci, ponieważ ta wersja systemu operacyjnego oferuje bardziej zaawansowane funkcje zarządzania komponentami serwera. Jednak w przypadku korzystania z serwera plików w warunkach domowych i małych biur można swobodnie wybierać między standardowymi wersjami Windows 10 lub 11.

  1. W przypadku korzystania z Windows Server, zainstaluj niezbędną rolę serwera plików za pośrednictwem Menedżera serwera.
  2. Korzystając z tradycyjnej wersji Windows, która jest całkowicie odpowiednia w warunkach domowych i małych sieciach, wystarczy skorzystać z funkcji udostępniania folderów i plików.

 

Krok 2: Konfiguracja wspólnego katalogu

W tym kroku musimy najpierw utworzyć folder roboczy, który będzie używany do sieciowej wymiany plików:

  1. Należy znaleźć i otworzyć dostęp dla innych użytkowników do folderu, który planujemy wykorzystać do wspólnej wymiany plików.
  2. Znajdujemy opcję “Właściwości”, klikając prawym przyciskiem myszy na folder.
  3. Następnie w właściwościach znajdujemy zakładkę “Udostępnianie” i zezwalamy na “Udostępnianie”.
  4. Po udzieleniu dostępu musimy wskazać, komu dokładnie zezwalamy, wybierając grupy użytkowników lub poszczególnych użytkowników, a także ustawiamy poziom dostępu: odczyt i zapis lub tylko odczyt.  
  5. Aby zapisać nasze ustawienia, klikamy przycisk “Zastosuj”.

 

Krok 3: Ustawienia sieciowe

Przede wszystkim należy upewnić się, że dostęp do naszego serwera jest aktywowany dla użytkowników sieci. W tym celu należy również udzielić prawa do wspólnego korzystania z drukarek i plików:

  1. Przede wszystkim przechodzimy do “Panelu sterowania”, z którego kierujemy się do “Centrum zarządzania sieciami i udostępnianiem”
  2. Aby włączyć udostępnianie plików i drukarek, znajdujemy punkt “Zmień dodatkowe ustawienia udostępniania” i wybieramy go.
  3. Aby ułatwić pracę z plikami, można zrezygnować z ochrony hasłem, wyłączając tę opcję. Niemniej jednak zdecydowanie nie zalecamy rezygnacji z ochrony w sieciach o wysokim poziomie bezpieczeństwa.

 

Krok 4: Ustawienia dostępu do serwera dla użytkowników

Za pomocą adresu sieciowego użytkownicy mogą uzyskać dostęp do folderów udostępnionych:

  1. Otwórz "Eksplorator" na dowolnym urządzeniu systemowym.
  2. Znajdujemy opcję "Podłącz dysk sieciowy".
  3. Na następnym etapie wpisujemy adres sieci, który przekierowuje nas do wspólnego folderu, na przykład \\IP_adres_serwera\Folder.
  4. Wprowadzamy dane logowania użytkownika, w razie potrzeby.

Po wszystkich przeprowadzonych manipulacjach użytkownicy sieci będą mogli widzieć i pracować z plikami. Dotyczy to zarówno lokalnych dysków, jak i dostępu wspólnego.

 

Konfiguracja w systemie operacyjnym Linux

 

Aby utworzyć i skonfigurować serwer obsługujący protokół SMB, używany w sieciach Windows, w Linuxie potrzebne jest dodatkowe oprogramowanie w postaci programu Samba. Dzięki temu możliwa jest wymiana plików przez sieć między komputerami z systemami operacyjnymi Linux i Windows.

 

Krok 1: Instalacja Samby

Proces instalacji programu Samba może się różnić w zależności od dystrybucji Linuxa.

Dla Ubuntu lub Debiana:

sudo apt update

sudo apt install samba

 

 

W CentOS lub Fedorze:

sudo yum install samba samba-common

 

Krok 2: Praca z plikiem konfiguracyjnym Samby

 

Aby zintegrować się z siecią, po zakończeniu instalacji Samby należy skorzystać z pliku konfiguracyjnego, aby wprowadzić niezbędne zmiany:

sudo nano /etc/samba/smb.conf

 

 

Na końcu należy dodać do pliku poniższy blok:

[Shared]

path = /home/user/shared

browseable = yes

writable = yes

guest ok = yes

read only = no

 

 

Aby udostępnić folder, należy zastąpić path rzeczywistą ścieżką do wymaganego katalogu. 

 

Krok 3: Konfiguracja uprawnień wspólnego folderu 

Najpierw tworzymy katalog przeznaczony do wspólnego użytku i ustawiamy niezbędne uprawnienia:

sudo mkdir -p /home/user/shared

sudo chmod 777 /home/user/shared


 

Polecenie chmod 777 zapewnia pełny dostęp do wszystkich dokumentów znajdujących się w folderze wszystkim użytkownikom. Można to zmienić w zależności od wymagań bezpieczeństwa.

 

Krok 4: Restart Samby

Aby zmiany wprowadzone w pliku konfiguracyjnym zaczęły obowiązywać, należy zrestartować Sambę:


 

Teraz serwer jest gotowy do pracy, a użytkownicy mogą się do niego łączyć.

 

Krok 5: Połączenie z serwerem z Windows

Aby połączyć się z serwerem plików Linux z komputera działającego na Windows, otwórz "Eksplorator" i wpisz ścieżkę sieciową, na przykład:

\\IP_adres_serwera\Shared

Po tym folder będzie dostępny do przeglądania i edytowania, jakby był na lokalnym dysku.

 

Kopie zapasowe i zapewnienie bezpieczeństwa informacji

 

Ustalenie regularnych kopii zapasowych i zapewnienie bezpieczeństwa danych jest jednym z kluczowych aspektów konfiguracji serwera plików. Dla obu platform, o których mowa w tej publikacji, wdrożono różne metody automatyzacji procesu tworzenia kopii zapasowych, zarówno wbudowane, jak i zewnętrzne.

 

Kopie zapasowe w Windows

Automatyczne tworzenie kopii danych na zewnętrznych nośnikach lub dyskach sieciowych w Windows można zrealizować za pomocą wbudowanych narzędzi do tworzenia kopii zapasowych, na przykład korzystając z “Kopie zapasowe Windows Server”.

 

Kopie zapasowe w Linux

W Linuxie można użyć rsync do inkrementalnego tworzenia kopii zapasowych danych. Oto przykład polecenia:

rsync -av --delete /home/user/shared /mnt/backup/


 

To polecenie utworzy kopię zapasową folderu /home/user/shared na dysku podłączonym do /mnt/backup/ i usunie wszystkie pliki, które zostały usunięte z folderu źródłowego.

 

Zalety i wady serwera plików na Windows

 

Korzystanie z serwera plików zarówno na Windows, jak i na Linux ma swoje zalety i wady. Wybór platformy zależy od wymagań biznesowych, umiejętności administratora i specyfiki korzystania z serwera plików.

Zalety:

  1. Łatwość konfiguracji i użytkowania: Windows oferuje intuicyjny interfejs i narzędzia, które ułatwiają konfigurację i zarządzanie serwerem plików. Użytkownikom z minimalnym doświadczeniem w pracy z serwerami łatwiej będzie skonfigurować serwer plików na Windows.
  2. Możliwość interakcji z innymi produktami Microsoftu: Serwer plików na Windows doskonale integruje się z innymi programami i aplikacjami stworzonymi przez Microsoft, takimi jak Active Directory, Exchange, Microsoft Office, co czyni go wygodnym rozwiązaniem dla firm korzystających z ekosystemu Microsoft.
  3. Wsparcie dla systemu dostępu NTFS: NTFS (New Technology File System) umożliwia elastyczne zarządzanie prawami dostępu na poziomie plików i folderów, oferując szczegółowe konfiguracje bezpieczeństwa dla różnych grup i poszczególnych użytkowników.
  4. Wsparcie dla centralnego zarządzania: narzędzia Windows Server do centralnego zarządzania użytkownikami, uprawnieniami i dokumentami sprawiają, że jest on odpowiedni dla dużych sieci z dużą liczbą abonentów.
  5. Interfejs graficzny: elastyczność konfiguracji Windows do zarządzania serwerem czyni go wygodnym dla użytkowników przyzwyczajonych do interfejsu graficznego, ponieważ wiele zadań można wykonać bez użycia wiersza poleceń.

Wady:

  1. Koszt: Windows Server wymaga licencji, co może zwiększyć koszty dla firm, szczególnie jeśli konieczne jest zakupienie licencji dla każdego klienta łączącego się z serwerem.
  2. Wysokie wymagania systemowe: Zużywając pamięć RAM i moc procesora, Windows Server wykorzystuje większą ilość zasobów w porównaniu do systemu operacyjnego Linux, co może być wadą w przypadku pracy na starych lub słabych serwerach.
  3. Ograniczona elastyczność: Wygodna graficzna konfiguracja Windows niestety nie pozwala uniknąć znacznych nakładów sił i czasu na niektóre zadania w porównaniu z bardziej elastycznymi systemami Linux, gdzie konfigurację można dokładnie dostosować do konkretnych wymagań firmy. 
  4. Aktualizacje i podatności Windows: Z powodu podatności Windows na wiele ataków, aby uniknąć nieprzyjemnych sytuacji związanych z włamaniami, zarażeniem i wyciekiem informacji, konieczne jest częste aktualizowanie systemu w celu usunięcia podatności. To stwarza dodatkowe trudności dla administratorów, którzy muszą dbać o bezpieczeństwo i terminowość aktualizacji.

 

Zalety i wady serwera plików na Linux

​​​​​​​

Zalety:

  1. Elastyczność i kontrola: Linux zapewnia pełną kontrolę nad ustawieniami serwera, co pozwala administratorom dostosować serwer do najdrobniejszych szczegółów, w tym zarządzanie plikami, użytkownikami i bezpieczeństwem.
  2. Darmowe użytkowanie: Linux jest darmowym systemem operacyjnym, co czyni go atrakcyjnym dla małych i średnich firm, które nie muszą płacić za licencje. Wiele dystrybucji oferuje otwarty kod źródłowy, co pozwala dostosować system do konkretnych potrzeb.
  3. Wysokie bezpieczeństwo: Linux jest znany ze swojej niezawodności i wysokiego poziomu ochrony. Serwery na Linuxie rzadziej są narażone na ataki, a system pozwala na precyzyjne dostosowanie praw dostępu, co zwiększa poziom bezpieczeństwa.
  4. Niskie wymagania systemowe: Linux może efektywnie działać nawet na starych lub słabo wydajnych serwerach. To czyni go doskonałym wyborem dla małych sieci lub organizacji z ograniczonym budżetem.
  5. Potężne narzędzia wiersza poleceń: Administratorzy systemów, przyzwyczajeni do wiersza poleceń, mogą łatwo automatyzować zadania i zarządzać serwerem za pomocą potężnych narzędzi i skryptów.
  6. Duża społeczność i wsparcie: Linux ma ogromną społeczność, a dla większości zadań lub problemów istnieją już rozwiązania i dokumentacja. To pozwala administratorom szybko znajdować informacje i rozwiązania dla różnych kwestii.

Wady:

  1. Stroma krzywa uczenia się: Konfiguracja i zarządzanie serwerem plików na Linuxie może być trudne dla użytkowników, którzy nie są zaznajomieni z wierszem poleceń. Administratorzy, którzy po raz pierwszy stykają się z Linuxem, mogą mieć trudności z rozwiązywaniem problemów i konfiguracją systemu.
  2. Brak natywnego interfejsu graficznego: Chociaż w niektórych dystrybucjach Linuxa istnieją interfejsy graficzne, większość zadań administracyjnych wykonuje się za pomocą wiersza poleceń, co może być nietypowe dla użytkowników przyzwyczajonych do GUI (interfejsu graficznego), jak w Windows.
  3. Integracja z produktami Microsoftu: Dla organizacji korzystających z ekosystemu Microsoft, konfiguracja serwera plików na Linuxie może okazać się skomplikowana, szczególnie przy integracji z takimi produktami jak Active Directory i Exchange. Mimo że istnieją rozwiązania, wymagają one dodatkowych ustawień i wiedzy.
  4. Ograniczone wsparcie oprogramowania: Niektóre specjalistyczne aplikacje korporacyjne mogą być niedostępne dla Linuxa lub wymagać dodatkowych kroków do konfiguracji i integracji.

 

 

Podsumowanie

Konfiguracja serwera plików na Windows i Linux to ważny krok w organizacji efektywnego zarządzania danymi w sieci lokalnej. Właściwy wybór platformy zależy od potrzeb Twojej sieci, poziomu kwalifikacji administratora i specyfiki zadań.